سکانس اول: استاد فیزیولوژیه. دکتراشو از آمریکا گرفته. دو ترم متوالیه که باهاش کلاس داریم. مدام اینجارو با اونجا مقایسه میکنه. که اونجا چقدر خوبه. چقدر دانشگاه استاندارده و چقدر دانشجوها با ما فرق دارن. اینکه اونجا دخترا و پسرا از کشورای مختلف بدون هیچ مشکلی کنار هم جمع میشن. اینکه اونجا استادای خانم با شورت!!!! میان سر کلاس و کسی کاری باهاشون نداره.

سکانس دوم: ده دقیقه بعد از رست یه تعدادی از دخترا که مشغول خنده هستن یکم دیرتر از بقیه میان سر کلاس و میرن میشنن ته کلاس. یهو استاد میگه: دخترایی که دخترن!!!! جلوی کلاس میشینن. دخترای شیطون عقب کلاس! پسرا اگه دختر شیطون میخواید، عقب کلاس دنبالش بگردید!!!!!

سکانس سوم:جلسه ی بعد استاد طبق معمول نیم ساعت دیر میاد سر کلاس. از وقتی پاشو میذاره تو کلاس معلومه که بی حوصلست. به هرکی میرسه بیخودی یه گیری میده. سر چند نفر بیخودی داد میزنه. آخرش هم ماژیکشو پرت میکنه و میگه اصلا این فصلو خودتون بخونید.من دارم میرم! سرشو میندازه پایین و میره..

خوبه که ما استادامون آمریکا درس خوندن و فرهنگ و استاندارد بودنو ازشون یاد گرفتن ;-)

پ ن 1: فکر کنم بنده ی خدا با چیزی به اسم شلوارک آشنایی نداره.وگرنه بعید میدونم یه استاد دانشگاه .... !!!

پ ن 2:بی قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است.. #حامد عسکری