این تست قدیمیه ولی من تازه امروز انجامش دادم. و اینکه بنظرم تست جالبیه. شاید نه خیلی دقیق ولی تا حد زیادی درست. این عدد 41 سال واقعا منو به فکر انداخت. به اینکه همه ی زندگیم آدم معقول و خیلی خیلی منطقی ای بودم. همیشه محافظه کار بودم. کاری رو انجام دادم که قبلا امتحانشو پس داده بود. همیشه آروم و متین و خانمانه بودم. نه شیطنت کردم نه کارای عجیب و غریب کردم. نمونه ی بارز "بچه ی مردم!!" بودم. هیچ کاری رو نصفه رها نکردم. هیچ کاری رو صرفا بخاطر لذت و هیجانش انجام ندادم. معمولا شنیدم ادما تا بیست سالگی یه عاشقی خیلی پرشورو تجربه میکنن. چیزی که من هرگز تجربش نکردم. نمیگم هیچ وقت از کسی خوشم نیومده ولی هیچ وقت حاصلش عشق نبوده. توی انتخاب رشته و مسیر زندگیم قطعا موقعیت اجتماعی و پول و نظر خانوادم عوامل خیلی مهمی بودن. اصلا هم مدعی نیستم که من عاااشق پزشکی یا دندون بودم. هیچ وقت خلاف میل بابا و مامانم کاری رو نکردم. هیچ وقت ریسک بزرگی نکردم. 

بنظرم این مدل زندگی کردن و تا این حد محافظه کار بودن از یه جهاتی خوبه. از این نظر که درصد خطا و اشتباهاتت کمتره. معمولا از اونایی میشی که دیگران به زندگیشون نگاه میکنن و میگن فلانی چقدر زندگی خوبی داره. معمولا هم همه ی ادمایی که توی زندگیتن ازت راضین. ولی خب جنبه های منفی خاص خودشو داره. یه هیجان خیلی زیاد و دیوونه بازیای لذت بخشو ممکنه هرگز تجربه نکنی. احتمالا خودتو از یه سری تجربیات خاص محروم میکنی. ممکنه یه روزی برگردی و به زندگیت نگاه کنی و حس کنی هرگز زندگی نکردی.. تویی و یه برنامه ی زندگی از پیش نوشته شده که مو به مو جلو میبریش.. احتمالا خیلی جاها زندگیت دچار یکنواختی میشه..

این روزا عمیقا دلم یه تنوع و هیجان خیلی زیاد میخواد. یه اتفاقی که زندگیمو از این یکنواختی بیرون بیاره.

بنظرم داشتن یه دوست خل و چل و شیطون میتونه باعث بشه ادم یکمی گاردشو باز کنه و بی پروا تر عمل کنه. ولی خب من دوست نزدیکم هم تا حد زیادی مثل خودمه. درحقیقت من بیشتر روی اون تاثیر گذاشتم تا اون روی من! 

دوست داشتم یه روز کسی با کلماتی جز معقول و منطقی و اروم و سنجیده درموردم نظر بده!

پ ن: لطفا بهم جواب بدید. به نظرتون من آدم پیچیده ای هستم؟! خودم که حس میکنم زیادی شفاف و روراستم..