راستش تا چند ماه پیش واقعا درمورد خیلی از مسائل فکر میکردم که حق با منه و باید هرطوری که شده طرف مقابلو قانع کنم که من درست میگم! حاصلش میشد یه عالم بحث. از بحثای سیاسی سرکلاس گرفته تا بحثای فمینیستی تو جمع دوستانه. واقعا هم حاصلی جز اعصاب خوردی نداشت. ولی الان اصلا مثل قبل فکر نمیکنم. اولا بنظرم معیارا و سبک و محیط زندگی و خانوادگی آدما و شرایط زندگی و طرز تفکرشون به قدری متفاوته که هرگز نمیشه نظر هیچ کسی رو تغییر داد. درحقیقت توی بحثا فقط هرکسی مدام حرف و نظر خودشو تکرار میکنه بدون اینکه نظر طرف مقابل اهمیتی داشته باشه. و از طرف دیگه. همه چیز کاملا نسبیه. بنظرم توی دوره ای که الان داریم زندگی میکنیم حتی نمیتونیم معیاری واسه ی خوبی و بدی مشخص کنیم. حتی و حتی موضوعی مثل خیانت از دید یه عده نه تنها منفی نیست بلکه مثبت هم هست. هرکسی معیارا و اصول خاص خودشو داره و طبق اون همه ی مفاهیم واسش تعریف میشن. و اینکه خب اگه قرار باشه همه ی آدما مثل هم باشن و مثل هم فکر و رفتار کنن که اصلا شدنی نیست. ما نهایتا میتونیم آدمای شبیه به خودمون رو پیدا کنیم (که البته بازم تفاوتایی بینمون وجود داره) و سعی کنیم با اون آدما بیش از دیگران معاشرت داشته باشیم. خوبه که به نظر دیگران احترام بذاریم ولی احترام لزوما به معنای موافق بودن نیست و اینکه اگر خیلیییی روشن فکریم به عقایدشون با دقت فکر کنیم و اگر جنبه هایی داره که از نظرمون درست و منطقیه بپذیریمش.

تا چندماه پیش حتی اختلاف نظرای جزئی ای که توی فضای دوستانمون وجود داشت واقعا واسم عذاب آور بود. ولی بنظرم الان خیلی همه چیز خوبه. یه جمع دوستانه ی کوچیک داریم که بنظرم جز توی یه سری مسائل، هیییییچ نکته ی مشترک دیگه ای با هم نداریم. از آدم مذهبی گرفته تا آتئیست هم بینمون وجود داره. ولی همدیگرو همینطور که هستیم پذیرفتیم. با وجود همه ی اختلاف نظرا و اختلاف سبک زندگیمون. و اینکه یاد گرفتیم به حریم و عقاید همدیگه احترام بذاریم..

هنوز هم نمیتونم بگم صد در صد به این نقطه ی ایده آل رسیدم ولی قطعا با چندماه پیش خیلی فاصله گرفتم. شاید اسمش حذف صورت مسئله باشه ولی خبرگذاری های آزاردهنده رو چک نمیکنم، پیجایی که دوست ندارمو آنفالو میکنم و ... به همین راحتی.

فقط اینکه من اینجا هرچیزی رو که به ذهنم میرسه مینویسم چون بار ذهنیمو سبک میکنه. هرچند مسائل خیلی پیش پا افتاده ای باشه پس قطعا خیلی سلیقه ایه. اگر اینجا از خوب یا بد بودن چیزی حرف میزنم صرفا بر اساس معیارای شخصیمه پس نه حکم کلیه و نه صرفا درست.