اول یه توضیح کوچولو درمورد پست قبل: من کاملا جدی گفتم و خیلی خیلی هم روی این جزئیات حساسم. ادما ممکنه توی خیلی کارا و رفتارا تظاهر کنن، ولی غذا خوردن کاریه که ناخوداگاه خیلی از عادت های ادمو مشخص میکنه. اونی که موقع غذا خوردن دهنش صدا بده یا دهنش کاملا بسته نباشه از نظر من حکم تیر داره!!! علاوه بر اون خیلی نکات ریزی که میشه توی غذاخوردن یه ادم فهمید مهمه. تربیت و شخصیت خانوادگیش اونجا مشخص میشه. سرعت غذاخوردنش، اندازه ی لقمه هاش، چطوری وسط غذا حرف میزنه، چقدر تمیز و مرتب غذا میخوره.. ضمنا اینا همش وقتی ارزش داره که ادا نباشه، واقعی باشه که البته تشخیصش خیلی راحته.

نکته ی دوم: یکی از راه هایی که میشه باهاش یه نفرو شناخت نگاه کردن به کفشاشه! کسی که کفشاش تمیز نباشه یا مثلا خاکی باشه نشون میده که واقعا ادم بی نظم و نامرتبیه. حتی اگه کفشاش گرونترین کفشای ممکن باشه!

پ ن 1: پسری که کفش کالج بپوشه، اونم بدون جوراب!!، خدا هم ازش تکلیف نمیخواد!!این یه مورد چیزیه که من دیدم دوستای نزدیکم هم روش خیلی حساسن.

پ ن 2: آدما قد و قیافه و خانواده و وضع مالی خانوادشون به انتخاب خودشون نیست. پس کوته فکریه که از روی اونا قضاوتشون کنیم. ولی درعوض رفتار و شخصیت و اخلاق و نظم شخصیشون خیلی مهمه.

پ ن 3: آدما رو از روی کلماتشون نمیشه شناخت. چون ممکنه تظاهر به چیزی بکنن که نیستن. ولی میشه اونا رو از روی لحن و احساس پشت کلماتشون و رفتارای غیرارادیشون شناخت.