زن بودن مرد بودن، دکتر یا مهندس بودن، ترک و لر و ... بودن، متاهل یا مجرد بودن و ... هیچ کدوم نمیتونه باعث افتخار ادم باشه. هیچ کدوم بار معنایی خاصی همراه خودش نداره. این ماییم که به اینا معنا میدیم، میتونیم واسه جایگاه و موقعیتمون باعث افتخار باشیم و نه برعکس. خیلی کوته فکریه که ما بخوایم به اینا افتخار کنیم!

شخصیت و عقاید و افکارمون میتونه توی هرکدوم از این جایگاها تبلور پیدا کنه. بطور کلی ظرفش خیلی مهم نیست. محتوا مهمه..

و چقدررر حقیرن، آقایون مفتخر به مرررررد بودن، پزشکای مفتخر به دکتر بودن، نژاد پرستای مفتخر به شهرشون که بیش از همه آبروی هم جنسا و هم صنفا و هم شهریاشونو بردن..

کاش نگاه انسانی رو تمرین کنیم. یه نگاه فراجنسیتی و فراقبیله ای و فرای موقعیت و جایگاه..

پ ن : نقاشی اثر Kris lewis